Wybawca, Prześladowca, Ofiara / The Rescuer The Persecutor The Victim
cykl 3 instalakcji, czas trwania: I - 20 min., II - 40 min., III - 9 min., listopad 2008, pracownia prof. Jana Berdyszaka i prof. Marcina Berdyszaka, Poznań
I pierwsza nazwana instalakcja / first installaction
foto doc. Weronika Elertowska i Anna Lulewicz
byłam tam. taka nieudana. tkwiłam. tkwiłam.
w prostocie tkwi metoda.
tkwij
tkwijcie
tkwijcież, tkwijmy, tkwijmyż, tkwijże tkwili, tkwiliby, tkwilibyście, tkwilibyśmy, tkwiliście, tkwiliśmy, tkwił, tkwiła, tkwiłaby, tkwiłabym, tkwiłabyś, tkwiłam, tkwiłaś, tkwiłby, tkwiłbym, tkwiłbyś, tkwiłem, tkwiłeś, tkwiło, tkwiłoby, tkwiłobym, tkwiłobyś, tkwiłom, tkwiłoś, tkwiły, tkwiłyby, tkwiłybyście, tkwiłybyśmy, tkwiłyście, tkwiłyśmy Itkwi, tkwią, tkwicie, tkwię, tkwimy, tkwisz tkwiono
nietkwienia, nietkwieniach, nietkwieniami, nietkwienie, nietkwieniem, nietkwieniom, nietkwieniu, nietkwień, tkwienia, tkwieniach, tkwieniami, tkwienie, tkwieniem, tkwieniom, tkwieniu, tkwień
nietkwiąca, nietkwiącą, nietkwiące, nietkwiącego, nietkwiącej, nietkwiącemu, nietkwiący, nietkwiących, nietkwiącym, nietkwiącymi, tkwiąca, tkwiącą, tkwiące, tkwiącego, tkwiącej, tkwiącemu, tkwiący, tkwiących, tkwiącym, tkwiącymi
i
się zerwałam z tego tkwienia i szarżowałam.
szarżuj, szarżujcie, szarżujcież, szarżujmy, szarżujmyż, szarżujże
nieszarżująca, nieszarżującą, nieszarżujące, nieszarżującego, nieszarżującej, nieszarżującemu, nieszarżujący, nieszarżujących, nieszarżującym, nieszarżującymi, szarżująca, szarżującą, szarżujące, szarżującego, szarżującej, szarżującemu, szarżujący, szarżujących, szarżującym, szarżującymi szarżowali, szarżowaliby, szarżowalibyście, szarżowalibyśmy, szarżowaliście, szarżowaliśmy, szarżował, szarżowała, szarżowałaby, szarżowałabym, szarżowałabyś, szarżowałam, szarżowałaś, szarżowałby, szarżowałbym, szarżowałbyś, szarżowałem, szarżowałeś, szarżowało, szarżowałoby, szarżowałobym, szarżowałobyś, szarżowałom, szarżowałoś, szarżowały, szarżowałyby, szarżowałybyście, szarżowałybyśmy, szarżowałyście, szarżowałyśmy szarżują, szarżuje, szarżujecie, szarżujemy, szarżujesz, szarżuję
szarżowano
sobie wybiegłam i wybieg zrobiłam. swoje miejsce wybiegałam.
innych poza wybieg zagnałam.
niezagnana, niezagnaną, niezagnane, niezagnanego, niezagnanej, niezagnanemu, niezagnani, niezagnany, niezagnanych, niezagnanym, niezagnanymi, zagnana, zagnaną, zagnane, zagnanego, zagnanej, zagnanemu, zagnani, zagnany, innych poza zagnanych, zagnanym, zagnanymi
I pierwsza nazwana instalakcja / first installaction
czas trwania / duration: 20min., sound: dogs yapp, wolf's roar from my pocket
Mam dźwięk wyjących wilków i psów w kieszeni bardzo cicho. Żeby usłyszeć, trzeba się pochylić. Siedzę w kącie.
Bardzo statycznie..
Po kilkunastu minutach się zrywam i bardzo szybko zamykam wejściowe drzwi. Równie szybko czerwoną taśmą odgradzam wszystkich, skierowanych wciąż w kąt. Wszystko dzieje się już bardzo szybko.
Pozostawiam sobie duży wybieg, po którym chodzę w tą i z powrotem. Jak lew w klatce.
Wycie wilczo psie wciąż w kieszeni.
Ktoś spóźniony zaczyna szarpać za klamkę. (To rektor.) Profesor poleca studentce otwarcie drzwi.
Więc szybko reagując, zamykam jeszcze raz całą przestrzeń taśmą. Studentkę pomiędzy. Zwiększam natężenie kieszeniowego dźwięku. Robię jeszcze jedną rundę, otwieram drzwi i wychodzę.
II druga nazwana instalakcja / second installaction
fot. Anna Lulewicz
wytrwałam ciemno
tam
gdzie w obecnej sytuacji
ludzie wątpią
pięty pięt i
jakaś kieszeń w odgłosie
białe zimne obrzydliwe
zimno
migoczą wrażenia przez uszy
dostarczam się do granic
moich lędźwi kształt
moich matek
zbyt śmiałych
II druga nazwana instalakcja / second installaction
czas trwania/ duration: 40 min.; głośny dźwięk z głośników /noise from laudspeakers
Jest ciemno. W pomieszczeniu jest lampa, która daje światło o takiej samej barwie jak światło z zewnątrz, doświetlając worek i owalny rysunek na podłodze zaraz przy wejściu.
Siedzę na półce, która półką nie jest. To część nad drzwiami.
Mam schyloną głowę, gdyż jestem zbyt wysoka, by wygodnie tam usiąść.
Piję w tej pozycji mleko. Mam trzy butelki zapasu. Mleka nie piłam od pierwszego roku życia, czyli 24 lata.
Siedzę i piję.
W pomieszczeniu otwarte są okna, więc temperatura spada poniżej zera. Z głośników wydobywa się nieznośny dźwięk. To dźwięk ciszy głośnika, ale o wysokim natężeniu.
Nie do wytrzymania.
Na środku wisi wielki worek specjalnie uszyty.
Wchodząc do pomieszczenia widać moje stopy zwisające z góry i ten worek.
Nic więcej.
Wszyscy wychodzą przed rozpoczęciem drugiej butelki.
Tak się kończy.
Najmocniejsze z trzech działań. Dałam szczątek niewiadomego. Szczątek który nie reprezentował całości, a świadczył sam o sobie.
Się zapiłam w tym zasłuchaniu kluczem.
foto: Anna Lulewicz
nieskołowania, nieskołowaniach, nieskołowaniami, nieskołowanie, nieskołowaniem, nieskołowaniom, nieskołowaniu, nieskołowań, skołowania, skołowaniach, skołowaniami, skołowanie, skołowaniem, skołowaniom, skołowaniu, skołowań
skołują, skołuje, skołujecie, skołujemy, skołujesz, skołuję
skołowawszy
III trzecia nazwana instalakcja / third installaction
czas trwania/duration: 9 min.
Siedzę w kącie; w tym samym, co w pierwszym działaniu.
W pozycji, która jest bardzo niewygodna. Najważniejsze dla mnie: utrzymać część obiektu biodrem. Druga część leży oparta o podłogę.
Posuwam się zmagając się z blachą, aż do miejsca, gdzie znajduje się rysunek na podłodze. Okazuje się być równy obwodowi moich bioder. Próbuję dopasować obiekt do rysunku, utrzymując jedną połowę jedną ręką. Koniec jest dopasowaniem i końcem wytrzymałości.
Dziś żałuję, że nie zrobiłam tego w odwrotnej kolejności.
Wybawca, Prześladowca, Ofiara / The Rescuer The Persecutor The Victim
cykl 3 instalakcji, czas trwania: I- 20min., II-40min., III-9min., listopad 2008, pracownia prof. Jana Berdyszaka i prof. Marcina Berdyszaka, Poznań
„Ja jestem trochę zainteresowana. To ludzie mi pokazują jak bardzo.”
21.11.2008 r. godz. 13.00 pierwsza nazwana instalakcja
24.11.2008 r. godz. 19.00 druga nazwana instalakcja
25.11.2008 r. godz. 8.30 trzecia nazwana instalakcja
Trójkąt dramatyczny opisany przez Stephena Karpmana to psychologiczny I społeczny model interakcji. W cyklu działań performatywnych posłużył za źródło inspiracji. Trzy role, w które wchodzi jednostka to rola Wybawcy (który próbuje pomagać o to nieproszony), Prześladowcy (w którą człowiek wchodzi w momencie, gdy wychodzi z roli Wybawcy) i Ofiary (jest tak traktowany lub/i tą rolę akceptuje). Każda rola ma własne zasady gry i korzyści, które z niej wypływają. To właśnie ukryte i nieuczciwe cele sprawiają, że trójkąt nazywany jest dramatycznym.
Żadne z zachowań w trójkącie nie jest altruistyczne i o czystych intencjach. W miarę upływu czasu gracze mogą niespodziewanie wymieniać się rolami, zmieniać taktykę, podporządkowywać się innym, aby wpasować się w sytuację. Wybawca, aby poczuć się lepiej, szuka wokół siebie osoby w potrzebie, aby stać się jej przyjacielem. Gdy ona nie jest mu wystarczająco wdzięczna, wciela się w rolę Prześladowcy i utrudnia jej życie. Dotychczasowa Ofiara zaczyna w tej sytuacji reagować, zachowywać się agresywnie, więc początkowy Wybawca staje się w ten sposób Ofiarą. Wychodzi z całej sytuacji jako osoba najbardziej skrzywdzona, która poświęca się innym, a sama jest za to atakowana. Esencją postawy ofiary jest to, że zamiast poprosić o pomoc, manipuluje faktami, zawstydza, wyzyskuje. Jedynym sposobem, aby uniknąć Dramatycznego Trójkąta jest niewchodzenie w rolę Wybawcy.
Żadne z zachowań w trójkącie nie jest altruistyczne i o czystych intencjach. W miarę upływu czasu gracze mogą niespodziewanie wymieniać się rolami, zmieniać taktykę, podporządkowywać się innym, aby wpasować się w sytuację. Wybawca, aby poczuć się lepiej, szuka wokół siebie osoby w potrzebie, aby stać się jej przyjacielem. Gdy ona nie jest mu wystarczająco wdzięczna, wciela się w rolę Prześladowcy i utrudnia jej życie. Dotychczasowa Ofiara zaczyna w tej sytuacji reagować, zachowywać się agresywnie, więc początkowy Wybawca staje się w ten sposób Ofiarą. Wychodzi z całej sytuacji jako osoba najbardziej skrzywdzona, która poświęca się innym, a sama jest za to atakowana. Esencją postawy ofiary jest to, że zamiast poprosić o pomoc, manipuluje faktami, zawstydza, wyzyskuje. Jedynym sposobem, aby uniknąć Dramatycznego Trójkąta jest niewchodzenie w rolę Wybawcy.
The drama triangle is a psychological and social model of human interaction in transactional analysis first described by Stephen Karpman, which has become widely acknowledged in psychology and psychotherapy. The model posits three habitual psychological roles (or role plays) which people often take in a situation: The person who is treated as, or accepts the role of, a victim; The person who pressures, coerces or persecutes the victim, and The rescuer, who intervenes out of an ostensible wish to help the situation or the underdog.
As the drama plays out, people may suddenly switch roles, or change tactics, and others will often switch unconsciously to match this. For example, the victim turns on the rescuer, or the rescuer switches to persecuting.
The covert purpose for each 'player' is to get their unspoken psychological wishes met in a manner they feel justified, without having to acknowledge the broader dysfunction or harm done in the situation as a whole. As such, each player is acting upon their own selfish 'needs', rather than acting in a genuinely adult, responsible or altruistic manner.
